زندگي‌نامه كانديداها محمود احمدي نژاد

محمود احمدي نژاد كه در سال ۱۳۳۵ در شهرستان گرمسار در استان سمنان به دنيا آمد، رئيس جمهوري فعلي ايران و جوان ترين نامزد انتخابات رياست جمهوري سال ۱۳۸۸ است.
خانواده آقاي احمدي نژاد در يك سالگي او به تهران آمدند و او در سال ۱۳۵۴ براي تحصيل در رشته مهندسي راه و ساختمان (عمران) وارد دانشگاه علم و صنعت شد. او كه از جوانان مذهبي فعال و از پيروان آيت الله خميني بود، با پيروزي انقلاب به عنوان نماينده دانشگاه علم و صنعت در جلسات انجمن هاي اسلامي دانشگاه ها شركت مي كرد.با باز شدن دانشگاه ها، او تحصيل خود را در همان رشته سابق ادامه داد. در دوره جنگ ايران و عراق، محمود احمدي نژاد هم مثل بسياري از جوانان پيرو آيت الله خميني به عنوان نيروي داوطلب به جبهه رفت و مسئوليت هاي مختلفي به ويژه در واحدهاي مهندسي سپاه داشت.با پايان جنگ، او عضو هيئت علمي دانشگاه علم و صنعت شد و به تدريس و تحصيل همزمان در اين دانشگاه پرداخت و در نهايت در سال ۱۳۷۶ از دانشگاه علم و صنعت دكتراي مهندسي برنامه ريزي حمل و نقل و ترافيك گرفت.در سال ۱۳۷۲ و در دولت دوم اكبر هاشمي رفسنجاني، آقاي احمدي نژاد كه سابقه فرمانداري خوي و ماكو را در سال هاي دهه ۶۰ خورشيدي داشت، به استانداري استان تازه به وجود آمده اردبيل منصوب شد.او به مدت چهار سال تا سال ۱۳۷۶ استاندار اردبيل بود و سه بار به عنوان استاندار نمونه كشور انتخاب شد. او بعدا در سال ۱۳۷۸ به عنوان استاندار سابق اردبيل، يكي از شاكيان روزنامه سلام بود.
حركت با چراغ خاموش
در زمستان سال ۱۳۸۱ و با نزديك شدن انتخابات دوره دوم شوراهاي اسلامي شهر و روستا، آقاي احمدي نژاد در مركز فعاليت هاي انتخاباتي جناح محافظه كار قرار گرفت، بدون آنكه نامي از او برده شود.
در زمستان سال ۱۳۸۱ و با نزديك شدن انتخابات دوره دوم شوراهاي اسلامي شهر و روستا، آقاي احمدي نژاد در مركز فعاليت هاي انتخاباتي جناح محافظه كار قرار گرفت، بدون آنكه نامي از او برده شود.جناح راست كه در آن انتخابات زير نام جمعيت آبادگران در انتخابات شركت كرده بود، در پي مشاركت نزديك ده درصدي مردم تهران، توانست كليه كرسي هاي شوراي شهر تهران را كسب كند و محمود احمدي نژاد در ارديبهشت ماه ۱۳۸۲ شهردار تهران شد.تلاش هاي سياسي آقاي احمدي نژاد با اين پيروزي متوقف نشد و كمتر از يك سال بعد، جناح محافظه كار موفق شد با رد صلاحيت گسترده نامزدهاي نزديك به جناح اصلاح طلب، اكثريت قاطع مجلس هفتم را نيز در اختيار بگيرد. آقاي احمدي نژاد بعدا در جايي گفت تلاش هاي او و همفكرانش بعد از "يك سال و نه ماه ... مجلس هفتم را تشكيل داد." با نزديك شدن به انتخابات رياست جمهوري سال ۱۳۸۴، جناح محافظه كار ساز و كاري با عنوان "شوراي هماهنگي نيروهاي انقلاب" طراحي كرد تا نامزد واحد اين جناح در انتخابات را تعيين كند. آقاي احمدي نژاد در كنار علي لاريجاني، علي اكبر ولايتي، محسن رضايي و احمد توكلي يكي از نامزدهاي مورد نظر بود، اما از همان ابتدا اعلام كرد به علت مشغوليت به كارهاي شهرداري تهران نمي تواند در جلسات اين شورا شركت كند و خيلي زود مشخص شد خود را به تصميمات اين شورا مقيد نمي داند.البته در نهايت پروژه شوراي هماهنگي شكست خورد و علاوه بر آقاي احمدي نژاد، آقايان رضايي و لاريجاني و همين طور محمدباقر قاليباف از جناح محافظه كار نامزد انتخابات شدند.
نامزد ناشناخته
در حالي كه در نظرسنجي هاي انتخاباتي شانس محمود احمدي نژاد براي پيروزي كم به نظر مي رسيد و كانديداهاي ديگر چندان او را جدي نمي گرفتند، آقاي احمدي نژاد موفق شد با ۵ ميليون و ۷۰۰ هزار راي بعد از آقاي هاشمي رفسنجاني در مكان دوم قرار گرفته و به همراه او به دور دوم انتخابات برود. البته نتيجه دور اول انتخابات با اعتراض شديد كانديداهاي ديگر از جمله مهدي كروبي، مصطفي معين و اكبر هاشمي رفسنجاني روبه رو شد.آقاي كروبي نامه شديداللحني به آيت الله خامنه اي نوشت و از دخالت سپاه و بسيج در انتخابات گلايه كرد، آقاي معين اين انتخابات را "كودتاي انتخاباتي" خواند و آقاي هاشمي گفت شكايت خود را "در دادگاه عدل الهي" مطرح خواهد كرد. در دور دوم، آقاي احمدي نژاد توانست به راحتي و با ۱۷ ميليون راي (در مقابل ده ميليون راي آقاي هاشمي) هفتمين رئيس جمهوري اسلامي ايران شود. بسياري از ناظران يكي از دلايل راي بالاي محمود احمدي نژاد در دور دوم را خاطرات بد قشرهايي از مردم ايران از اكبر هاشمي رفسنجاني و در واقع راي "نه" به او مي دانند.
دوران رياست جمهوري
آقاي احمدي نژاد در سال 1378 به عنوان استاندار سابق اردبيل، يكي از شاكيان روزنامه سلام بود
دوران رياست جمهوري آقاي احمدي نژاد از دوره هاي پر فراز و نشيب جمهوري اسلامي است. در زمينه سياست خارجي، سياست آقاي احمدي نژاد تاكيد بر پيشبرد برنامه هسته اي ايران علي رغم مخالفت هاي گسترده كشورهاي غربي بود. اين سياست كه در ميان مردم ايران هم در مجموع سياستي مورد تاييد ارزيابي مي شود، منجر به ارجاع پرونده ايران به شوراي امنيت سازمان ملل متحد و صدور سه قطعنامه تحريم عليه ايران شد؛ اتفاقي كه در ديگر دوره هاي جمهوري اسلامي نيفتاده بود.همچنين آقاي احمدي نژاد در همان سال هاي اول رياست جمهوري اش در يك سخنراني واقعه كشتار يهوديان در جنگ جهاني دوم (هولوكاست) را زير سوال برد و آن را افسانه خواند؛ البته او بعدا اين گفته را تصحيح كرد و گفت صرفا خواستار تحقيق در اين مورد شده است.اين گفته ها و حملات مداوم آقاي احمدي نژاد به اسرائيل و كل كشورهاي غربي، از يك سو محبوبيت زيادي براي او در ميان مردم مسلمان جهان و حتي برخي از مخالفان آمريكا و اسرائيل در غرب به همراه آورد و از سوي ديگر، باعث پايين آمدن سطح روابط سياسي ايران با كشورهاي غربي و حتي همسايگان ايران شد.در زمينه اقتصادي هم محمود احمدي نژاد كه با شعار "آوردن نفت بر سر سفره مردم" بر سر كار آمده بود، در حالي به پايان دوره اش مي رسد كه نرخ تورم و بيكاري از سال ۸۴ بيشتر و ميزان توليد و سرمايه گذاري كمتر شده است.اين در حالي است كه در چهار سال گذشته قيمت جهاني نفت افزايش بي سابقه اي داشته و درآمد ايران در اين چهار سال از فروش نفت، بيش از كل دوره هشت ساله رياست جمهوري محمد خاتمي بوده است. عملكرد محمود احمدي نژاد در بعد سياسي و فرهنگي نيز با اعتراض هاي زيادي همراه بوده است. برخورد با فعالان سياسي، كارگري، دانشجويي و حقوق زنان در اين چهار سال شديدتر شده كه با اينكه در بعضي موارد دولت مسئوليت مستقيمي در اين زمينه نداشته، اما رويكرد كلي آقاي احمدي نژاد در افزايش اين فشارها موثر دانسته شده است.در حوزه فرهنگي هم كه دولت مسئوليت مستقيمي دارد، اعتراض هايي به محدوديت هاي ايجاد شده وجود داشت. به ويژه در حوزه كتاب و موسيقي كه در اين چهار سال خبرهاي زيادي از لغو مجوز كتاب ها و معطل شدن طولاني مدت كتاب ها در اداره كتاب وزارت ارشاد و نيز ركود كنسرت هاي موسيقي شنيده مي شد. محمود احمدي نژاد نخستين رئيس جمهوري ايران بود كه در يك انتخابات دو مرحله اي پيروز شد و اولين رئيس جمهوري است كه در پايان اولين دوره رياست جمهوري اش با رقابتي جدي از سوي مخالفان روبه رو مي شود.